مردم کتابهایی را دوست دارند که به اشتراک می گذارند.آنها می خواهند حس خوبی که موقع خواندن کتابها احساس کرده اندیا ایده هایی را که در صفحات کتابها یافته اند،با دوستان و خانواده سهیم شوند.خواننده کتاب با به اشتراک گذاشتن یک کتاب محبوب سعی می کند همان شور،شادی،لذت و هیجانی را که خودش تجربه کرده است با دیگران سهیم شود.چرا؟ سهیم شدن عشق به کتابها و یک کتاب به خصوص با دیگران کار خوبی است.اما از طرفی هم،برای هر دو تمرین دشواری است ودرست است که اهدا کننده کتاب روحش را برای دیگران رایگان آشکار نمی کند،اما وقتی کتابی را با این اعتراف که یکی از کتابها ی مورد علاقه اش است هدیه می کند،انگار که روحش را عریان کرده است.ما همان چیزی هستیم که دوست داریم بخوانیم.وقتی اعتراف می کنیم که آن کتاب جنبه هایی از وجودمان را به خوبی نشان می دهد،حتی اگر آن جنبه ها معلوم کند که ما هلاک خواندن رمان های عاشقانه ایم،یا دلمان لک زده برای داستان های ماجراجویانه،یا اینکه در خفا عاشق کتاب های جنایی هستیم.
